Koło życia i śmierci.

Byłam w kinie. Lubię chodzić do kina, takiego prawdziwego kina, jak kiedyś bywały, bez coli i popcornu. 

Idzie się do takiego kina, siada w miłej niewielkiej sali i bez zbędnych reklam, bez tego całego zbędnego hałasu ogląda się film w miłym towarzystwie. 

Poszliśmy rodzinnie do DCF-u we Wrocławiu. 

To miejsce lubimy. Jaki film oglądaliśmy? Piękny...  

Samsara.

Dawno żaden film nie zrobił na mnie takiego wrażenia, bez słów, przewijające się przed oczami obrazy: miłość i nienawiść, życie i śmierć, piękno i brzydota, różni ludzie, różne religie, przemiany, koło życia i śmierci... 

Zdjęcie pochodzi z zasobów internetowych.


Myślę, myślę, zastanawiam się.... Lubię filmy, które dają do myślenia.

No i ta muzyka, niespotykana, fantastycznie pasująca do obrazu.

Bez słów, bez słów, po co słowa?

Ten film trzeba zobaczyć.

W jesienne dni warto wyciszyć się i pomyśleć o życiu i śmierci, o naszej drodze przez świat.

Pozdrawiam niedzielnie :)