Reminiscencje z Krakowa

Wróciliśmy z naszych galicyjskich wojaży szczęśliwi, wypoczęci i pełni energii - pozytywnej, a jakże. Wakacje nasze uważamy za bardzo udane. 

Trafiliśmy na interesujących ludzi, do zachwycających miejsc, mieliśmy cudną pogodę i dopisywały nam humory, czego chcieć więcej? 

W trakcie pobytu w Jolinkowie zrobiliśmy sobie wypad  do Krakowa. Wstyd się przyznać, byłam w tym mieście tylko raz, z wycieczką szkolną, w czwartej klasie podstawówki. Pamiętam tylko, że wtedy pierwszy raz odwiedziłam prawdziwy teatr (w moim miasteczku wszak teatru nie było). Był to Teatr Słowackiego i obejrzałam Dziady. Zrobiło to na mnie duże wrażenie - Dziady w Teatrze Słowackiego:) A, no i jadąc do i z Krakowa, cała nasza klasa śpiewała piosenki Lady Pank - bardzo wtedy "na czasie".

Tak więc, mając do Krakowa ok. 40 km. - grzech byłoby tam nie pojechać.

Miło jest chodzić sobie nieśpiesznie, zaglądać w klimatyczne, pełne uroku miejsca i mieć czas, zwyczajnie nigdzie się nie spieszyć. Chodziliśmy noga za nogą, popijaliśmy kawkę, oglądaliśmy miasto i ludzi. Zadzieraliśmy głowy do góry na Wawelu, podobał nam się klimat Kazimierza, zaglądnęliśmy na każde stoisko pod Sukiennicami i mamy teraz miłe wspomnienia i poniższe zdjęcia.

Jestem ciekawa, co kupiłybyście będąc pod Sukiennicami i mając poniższy wybór?

Mnie zachwyciła większość wyrobów i chciałam wszystko!

Konie ciągnące dorożki mają czasem problem z podkowami. Kowal jest dostępny na zawołanie, cyk i gotowe. 

Widzieliśmy na własne oczy :)

Zainteresowanie części naszej rodziny TAKIMI miejscami zmusiło mnie (po powrocie) do natychmiastowego nastawienia słoja z wiśniówką :)

Teatr Słowackiego dziś pięknie odnowiony, prezentuje się fantastycznie.

Na Kazimierzu czas płynie wolniej.

Na tym kończę i pozdrawiam ciepło.

♥